یکی از بحث‌های داغ، مدیریت زمان است. اما آیا این کار حقیقی است یا خیر؟ مدیریت زمان از گذشته بوده‌ و در چند دهه اخیر در دنیا اهمیت بیشتری پیدا کرده است. اکنون بخاطر پیشرفت سریع مطمئناً مدیریت زمان اهمیت بیشتری نسبت به قبل پیدا کرده است. در گذشته‌های دور نیز این مساله بوده و به شکل گوشزد و ضرب المثل نیز نکات فراوانی به جای مانده است. مانند «فرصت را غنیمت شمار»، «در حال زندگی کن» و دیگر نکاتی که بین مردم رواج داشته است. در کشور ما هم، اکنون بسیار رایج و کتاب‌های خوبی ترجمه گردیده. اساتید بزرگی نیز در این زمینه چه دانشگاهی و خارج از دانشگاه وجود دارند. در عین حال خیلی‌ها نیز در حال سو استفاده از این موضوع هستند. کسانی که دروغ‌هایی را سرهم می‌کنند کسانی که با انگیزه دادن و ایجاد فضا و جو روانی سعی در فرو بردن افراد در توهم دارند، تا بتوانند نفعی شخصی ببرند. اما آیا مدیریت زمان وجود دارد؟ آیا می‌شود زمان را مدیریت کرد؟ کنترل کرد؟

   قبل از اینکه بخواهیم به موضوع مدیریت زمان بپردازیم، بهتر است به خود زمان بپردازیم. زمان را تعریف کنیم سپس به مدیریت آن بپردازیم. درست هنگام حل مشکل و مساله‌ای که ابتدا باید آن را به خوبی تعریف کنیم و بفهمیم تا بتوانیم آن را حل نماییم.

زمان چیست؟

   اندیشمندان و دانشمندان هنوز به یک پاسخ واحد برای این پرسش نرسیده‌اند. شاید هم پاسخ واحدی وجود ندارد. اما آنچه که می‌شود در پاسخ‌ها یافت، نسبی بودن آن است. یک تعریف علمی که بر اساس اتفاقات رخ داده بناست می‌گوید که زمان دنباله‌ای از وجود و اتفاقات است. در واقع ما انسانها اکنون نیز بطور کلی زمان را بر اساس یک اتفاق یا پدیده اندازه‌گیری می‌کنیم به نام چرخش محوری زمین. همان چرخشی که دلیل پیدایش روز و شب بر روی این کره خاکی است. این پدیده نسبی است، برای مثال یک شبانه روز بر روی کرهٔ مریخ با زمین متفاوت است و اگر ما آن را با ساعت زمینی اندازه بگیریم باز کاری نسبی انجام داده‌ایم. تقریبا شبیه به چیزی که نظریه نسبیت عام انیشتین بیان می‌کند اما به زبانی بسیار ساده و محاوره‌ای تر. برخی از اندیشمندان معتقد به ذهنی بودن زمان هستند. زمان در زندگی، کسب و کار، هنر، تاریخ، دین، فلسفه، ورزش، زیست و بسیاری از علوم دیگر وجود دارد و در همه آن‌ها نقش اصلی‌اش اندازه‌گیری است.

   پس دفعه بعدی که کسی از ما بپرسد زمان چیست در ذهن ما بیشتر پرسش‌هایی بوجود خواهد آمد تا پاسخ. بهتر است بیشتر از ثانیه، دقیقه و ساعت به زمان نگاه کنیم. زمان در حقیقت برای چیزهای پویا معنی بیشتری می‌دهد تا چیز‌های ایستا، منظور از چیزها، هر جسم، حرکت، تفکر و هر پدیده وجودی یا انتزاعی است. برای مثال زمان برای یک موجود زنده اهمیت بسیار بیشتری خواهد داشت تا یک تخته سنگ، یک موجود زنده رشد و نمو می‌کند و سرانجام رو به زوال می‌رود، اما آیا تخت سنگ زمان برایش معنی دارد؟ در پاسخ کلی می‌توان گفت خیر. در پاسخ تحلیلی باید گفت که زمان برای سنگ بسیار طولانی تر است (نسبی بودن آن نسبت به جسم و خواص آن) در حقیقت میلیون‌ها سال قبل ممکن است از یک گدازه آتشفشانی یا تحت تاثیر فشار لایه‌های خاک رسوبی پدید آمده باشد و میلیون‌ها سال بعد در اثر فرسایش از بین برود. در حقیقت زمان برای هر دو قابل اندازه‌گیری است و می‌تواند وجود داشته باشد اما نسبت آن‌ها بسیار متفاوت است. ما زمان را بر اساس رخداد تولد، زندگی و فرسایش (مرگ) تعریف و فاصله آن‌ها را با سال‌های زمینی که حاصل یک دور کامل زمین به دور خورشید است توصیف و اندازه‌گیری کرده‌ایم. این امر برای ما انسان‌ها بیشتر نمود دارد زیرا می‌شود گفت ما اولین موجودات زمینی هستیم که به مفهوم زمان فکر کرده‌ایم. زمان برای ما دنباله‌ای از رخداد‌ها و پدیده‌هایی است که به سه بخش اصلی تقسیم می‌گردد که عبارتند از: تولد، زندگی و مرگ. در حقیقت زمان همان عمر ماست یا بهتر بگویم جریان عمر ماست…

   عمر ما شامل رخداد هایی است که در زندگانی ما ثبت خواهند شد. این رخدادها از تولد شروع و با رشد و نمو ادامه می‌یابد، سپس ماجراها و اتفاقاتی که در طول زندگی اعم از درس، تجربه، تصادف، برخوردها، غم‌ها، شادی‌ها، عاشقی، پیروزی‌ها، شکست‌ها و تمامی رخدادها به آن معنا می‌دهد. پس عمر ما دارای رخداد، پدیده‌ها و رخدادهایی که هم در دستان ما است هم از آن خارج است. نمی‌توان گفت که میزان رخدادهای غیرقابل کنترل و قابل کنترل به چه صورت پخش شده است زیرا این نیز نسبی است و می‌شود بطور خام آن را ۵۰-۵۰ یا نیم به نیم در نظر گرفت. منظور از بصورت خام چیست؟ بصورت خام به معنای عدم انجام ارادی یا پدید آوردن رخداد تازه است یا انجام رخدادهای تکراری، برای مثال انسان‌های اولیه به خوردن، آشامیدن، آمیختن و زاییدن و شکار مشغول بودند. عواملی مانند رخدادهای طبیعی (سیل، زلزله، طوفان و …)، درگیری با درنده‌گان و غیره جز عواملی بودند که ناچار بر زندگی آنها کاملا تاثیر می‌گذاشت و بخاطر کم بودن تعداد رخدادهای ارادی آنها، تقریبا تعداد رخدادهای غیرقابل کنترل آنها بیشتر از قابل کنترل آنها بود. اما پس از گذشت سالیان و به خاطر خلاقیت و قدرت خلق و آفریدن انسان، سبب شد تا بشر علوم بیشتری کسب کند و با اختراع و ابداع زمینه رخدادهای ارادی را بیشتر نماید. اکنون می‌توان گفت که انسانها خالق هستند، خالق رخدادهای تازهٔ خودشان و تعداد رخدادهای ارادی آنها بسیار بیشتر از رخدادهای غیر ارادی آنها است.

   عمر نوع انسان پس از سالها گرانبها شد و زمان نقش بیشتری پیدا کرد. تفکر انسان باز شد و رشد بیشتری نمود. در زمان حاضر عمر ما گرانبهاتر از هر عصری خواهد بود.

مدیریت زمان چیست؟

   مدیریت زمان را می‌شود مدیریت رخدادهای ارادی عمر و زندگی انسان تلقی کرد. در حقیقت ما با مدیریت بر رخدادهای ارادی می‌توانیم پدیده‌های بیشتری بوجود آوریم و بر اساس قانون طبیعت چیزهای بیشتری کسب نماییم. هرچه بیشتر این رخدادها را جهت دهی کنیم و پدیدآوریم بیشتر مدیریت بر عمر خود یا مدیریت بر زمان خود خواهیم داشت. در حقیقت مدیریت زمان همان مدیریت و پدید آوردن رخدادها در طول عمر ما خواهد بود. مدیریت زمان در عمر ما خلاصه خواهد شد.

   برای مدیریت بر زمان باید بتوانیم کار‌های خود را مدیریت کنیم. کافیست تا روش‌های بهینه کار کردن را بیاموزیم. روش‌های بسیاری برای بهینه کار کردن وجود دارند، بهترین روش‌ها معمولا حول محور تکرار و تمرین و به سبک سینوسی یا موجی تکیه دارند. تشریح چنینی روش‌هایی از حوصله مطالب ما خارج است اما شمایل کلی آن‌ها بر این اساس است که با تکرار و تمرین شما بهتر خواهید شد و از طرفی کار دایمی بدون استراحت سبب فرسایش شما خواهد شد، پس باید حرکت شما بصورت سینوسی باشد همراه با تفریح و استراحت و جدایی از کار، سپس بازگشت به آن. (تمرین و موج)

   پس مدیریت زمان در حقیقت همان کنترل و مدیریت رفتارها و کنش‌های ماست که منجر به ایجاد رخدادی گردد. ما نمی‌توانیم ساعت را نگه داریم، اگر هم عقربه‌ها را نگه داریم، زمین خواهید چرخید و شب و روز خواهند گذشت، باز هم اگر زمین را از حرکت نگه داریم، همچنان خورشید خواهد درخشید و اتم‌ها تجزیه خواهند شد و باز پدید خواهند آمد، باز هم عمر ما خواهد گذشت و به پیری و سپس به افول عمر خود خواهیم رسید. البته اگر راهی برای جوان ماندن بیابیم قضیه بهتر خواهد شد اما باز نیز اتفاقات پدید خواهند آمد و باز ممکن است ما در طی یک اتفاق فرصتی دیگر نداشته باشیم. این همان نسبی بودن زمان است، که با هر حرکت ما بصورتی دیگر روان خواهد بود.
اکنون می‌دانیم که مدیریت زمان در حقیقت مدیریت بر کارها و کنش‌های خود (یا سازمان) است. دیگر بجای آنکه به دنبال معجزه و ایستادن یا کندی زمان باشیم باید به دنبال استفاده و خلق رخداد‌های موثر و مفید در زندگی خود باشیم، تا بتوانیم بهره‌وری خود (یا سازمان) را دو چندان نماییم و مهمتر از همه از عمر خود به خوبی بهره‌مند گردیم.

   با همهٔ این تفاسیر آیا می‌شود با انجام روش خاصی استاد مدیریت زمان شویم؟ پاسخ کمی تلخ است زیرا چیزی به اسم قانون موفقیت یا روش طلایی برای مدیریت زمان آن هم برای همه وجود ندارد. اما هرکس می‌تواند روش خودش را بیابد، کافیست تا اصول اولیه آن را به کار ببرید، سپس خواهید دید که روش خود را چگونه در جریان زندگی پیدا خواهید نمود. برای مثال کافیست تا زمان موثر خود را بیابید، برخی از ما در صبح و برخی در شب بهره‌وری بیشتری دارند. همین موضوع در مکان نیز صادق است. کافیست تا مهمترین کارهای خود را در آن زمان انجام دهیم.

   پس برای رسیدن به مهارت مدیریت زمان باید اصولی که کارها و کنش های شما را موثرتر می‌کنند را به کار بندید و استفاده نمایید. همانطور که در کتاب مبانی مدیریت نوشته رابینز و سنزو گفته شده است: «به خاصر داشته باشید که مدیریت زمان چیزی نیست که به همین سادگی به دست بیاید. برای «مدیر خوب زمان بودن» باید بسیار تلاش کرد.» تلاش نیاز است.

   ما معمولاً روزانه برخی کارهایی را مرتکب می‌شویم که ممکن است از نظر شخصی، اخلاقیات، قانون، اجتماعی (مدنی)، درونی و … قابل پذیرش نباشد. برای مثال ممکن است عادت کرده باشیم یک دروغ کوچکی (خالی بندی) سوری هم شده در روز انجام دهیم، حتی ممکن است این دروغ به ظاهر کوچک در حد یک تعریف معمولی باشد یا یک خاطره دروغی از یک اتفاقی که هرگز رخ نداده است و اصلا چیز عجیبی هم نباشد. یا کارهای دیگری که برای عده زیادی از ما ممکن است صادق باشد (مانند خودم)، مانند استفاده از کلمات نامناسب و درخور شان نبودن است. مانند فحاشی کردن، جملات تمسخر آمیز، حرف‌هایی که موجب رنجش خاطر دیگران می‌شود، تکه‌های بی‌جا و غیره. خطاهای بسیاری را می‌توان در اینجا بیان کرد، خطاهای که خیلی از ما دوست نداریم آنها را مرتکب شویم ولی متاسفانه باز آنها را مرتکب می‌شویم. اشتباهاتی مانند خلاف‌های راهنمایی رانندگی، رانندگی نادرست، عصبانیت بی‌جا و بیموقع و اشتباهاتی که حتی می‌تواند جرم تلقی گردد.

   همه‌ی ما دوست داریم خود را اصلاح کنیم و مورد مقبولیت خود، اعتقادات و دانش خود و همچنین جامعه و دیگران قرار بگیریم. همچنین برای اینکار مطمئناً بارها تلاش و راه‌های مختلفی را امتحان کرده‌ایم ولی به سرانجام نرسیده‌ایم. یکی از علل ناکامی، نداشتن یک آمار از اشتباهاتی است که مرتکب می‌شویم. هنگامی که ما آماری از تعداد، میزان و شدت کارهای خود نداریم (در این مورد کارهای اشتباهمان) نمی‌توانیم کنترل خوبی بر روی روند بهبود خود داشته باشیم و همین امر سبب خواهد شد که نتوانیم به طور موثر هدایت خودمان را برای غلبه بر این رفتارهای نادرست به دست بگیریم.

   برای رفع این مشکل باید بتوانیم رفتار خودمان را اندازه‌گیری کنیم، و این کار بسیار آسانی است. کافی است یک دفترچه کوچک برای خود تهیه کنیم و همیشه آن را همراه خود داشته باشیم. هرگاه که کار ناشایست مورد نظرمان را انجام دادیم آن را یادداشت نماییم. با اینکار شما یک آمار واقعی و کاربردی از اشتباهات خود جمع آوری خواهید کرد. صحبت کاربردی شد اما چطور؟ قبل از رسیدن به این موضوع، یادآوری می‌کنم که می‌توانید از نرم افزارهای یادداشت همراه با تاریخ بهره‌مند شوید. گرچه توصیه می‌کنم لذت دفترچه و حس خوب آن را از دست ندهید و از دفترچه یادداشت استفاده نمایید.

   اما بعد از نوشتن این آمار چگونه باید از آن استفاده کنیم؟ چطور می‌تواند کاربردی باشد؟ پاسخ ساده است: کافیست تا شب هنگام به حساب خود برسید! درست است شما باید هر شب، قبل از خواب به حساب کارها و اشتباهاتتان برسید. با داشتن دفترچه و پر کردن آن، شب هنگام یک آمار کامل از اشتباهات ۲۴ ساعت گذشته خود دارید. این کار یک سندی مکتوب به شما ارائه می‌کند که مستقل از روشی که برای بهتر کردن خودتان و رفع اشتباهات خود انتخاب کرده‌اید می‌باشد. در حقیقت این کار به شما کمک می‌کند تا بهتر و موثرتر از روشی که انتخاب کرده‌اید بهره‌مند شوید و بتوانید نتیجه دلخواه را کسب کنید. در ادامه گام‌های این کار را با توضیح نام می‌بریم.

   برای این کار شما این ۳ گام‌ را باید بردارید.

۱. دفترچه یادداشت همراه (یا نرم افزار): برای خود یک دفترچه یادداشت جیبی تهیه کنید. شما باید هرکجا می‌روید این دفترچه همراه با یک قلم همراه خود داشته باشید. راحتترین راه این است یک نرم افزار یادداشت همراه با تاریخ روی گوشی هوشمند خود نصب کنید تا همیشه همراه خود داشته باشید. این دفترچه یا نرم افزار برای آمار روزانه شما است و هرشب قبل از خواب باید آن را بررسی کنید و با پیشرفت و روش خود مطابقت دهید.

۲. یک دفتر بزرگ یا تعدادی کاغذ آ۴: این دفتر یا کاغذها، زمین شما برای رسیدگی به حساب خودتان است. هر هفته شما گزارش کار خودتان را در این‌ها خواهید نوشت. اشتباه نکنید، نرم افزار در اینجا برای شما کارایی زیاد ندارد. هدف مکتوب کردن و درگیر شدن با مساله است. دفتر و کاغذها را نگه دارید و گزارش هفتگی از پیشرفت و پس رفت خود ذخیره کنید و بر اساس آن کمی و کاستی‌ها را پوشش دهید و روی ضعف خود بیشتر کار کنید.

۳. تشویق و تنبیه: برای پایان هفته و یا ماه خود یک تشویق و یا تنبیه در نظر بگیرید. وقتی به آمارهای خود نگاه می‌کنید و به گزارش‌هایتان از پیشرفت خود برای بهبود خود و رفع ناپسندی‌ها دقت می‌کنید باید آن را با برنامه خود تطبیق دهید. اگر کمتر است شما باید تنبیه شوید. این تنبیه می‌تواند هرچیزی باشد که برای شما سنگین است، مثلا دادن وجه نقد به یکی از دوستان. اگر پیشرفت شما مساوی و بیشتر است باید خودتان را تشویق کنید. این تشویق باید یکی از چیزهای با ارزش و لذت بخش برای شما باشد، مثلا می‌تواند انجام یکی از تفریحاتی که از آن لذت بسیاری می‌برید باشد. تشویق و تنبیه کردن باعث می‌شود تا در خط و مسیر درست حرکت کنید و از مسیر دور نمانید تا نتیجه دلخواه خود را بگیرید.

   با استفاده از روش بالا (مکتوب کردن روند خود) می‌توانید جلوی بسیاری از خطاها را بگیرید و با دانستن مشکلات، آن‌ها را پوشش دهید و نتیجه خوبی برای خود به ارمغان بیاورید.

   این‌بار نیز می‌خواهم یکی از آثار کلاسیک جهان را برایتان معرفی کنم. یک اثر بسیار زیبا و پر از شگفتی در معنا، اثری که ما (ایرانیان) با آن ارتباط بر قرار خواهیم کرد، تحفه‌ای به دستان بانویی غربی، برگفته از شرق از یک «خاک خوب»، از چین. اثری از خانم «پرل باک» نویسنده سرشناس و اولین زن آمریکایی که جایزه نوبل ادبیات را از آن خودش کرد. کتاب اول از یک سه‌گانه، کتابی زیبا که در نیمه اول قرن ۲۰ام به دستان نویسنده توانایش نگاشته شده است. کتاب «خاک خوب».

درباره نویسنده:

   «پرل سیدنستریکر باک» زاده شده در سال ۱۸۹۲ و درگذشته به سال ۱۹۷۳ برنده جایزه نوبل ادبیات و اولین زن آمریکایی که مفتخر به دریافت این جایزه گردیده است. وی همراه با پدرش در پنج ماهگی به چین سفر کرد. پرل پس از بازگشت به آمریکا یکی مدافعان سرشناسِ حقوق زنان و اقلیت‌ها گشت. بیشتر آثار او درباره چین و فرهنگ آسیایی است. آثار وی به بیش از ۳۰ زبان مختلف ترجمه و نمایش‌نامه‌های بسیاری از روی آن‌ها نوشته شده است.

نام کتاب: «خاک خوب» ( به انگلیسی: The Good Earth).
نویسنده: «پرل سیدنستریکر باک» نویسنده معروف آمریکایی.
سال اولین چاپ: ۱۹۳۱ میلادی

مترجم: «غفور آلبا»
ناشر: انتشارات علمی و فرهنگی
چاپ نخست: ۱۳۴۰
چاپ پنجم: ۱۳۹۴
وب سایت ناشر: elmifarhangi.ir

موضوع: رمان آمریکایی – چینی
تعدا صفحات: ۳۵۰صفحه
قیمت: ۱۵۰.۰۰۰ ریال

معرفی کتاب «خاک خوب»

   ونگ لانگ، پسر روستایی چینی که از لحظه‌ای که چشم باز کرده خودش را در زمین و خاک یافته، یک چینی دهاتی که عمرش را بر سر زمین سپری می‌کند. زندگیش زمین است و کشت و زرع. کتاب از لحظه‌ای شروع می‌شود که ونگ لانگ قرار است آن روز عروس خود را درخانه روستاییش بیاورد. عروسی که سربسته و به انتخاب پدرش بوده، پدری که هر روز با غرغرهای آن را تحمل کند و عروسی که پدرش نیز آن را ندیده است و فقط طبق سنن از یک خانواده اشرافی درون شهر تقاضا کرده تا یک کنیز که نه زیبا و نه زشت است برای پسرش کنار بگذارند. آری به همین راحتی، شاید قرابتی بین فرهنگ‌های شرق باشد که اینگونه ما را به یاد دوران نه چندان قدیم سرزمین خودمان می‌اندازد. فلسفه‌اش هم آن است که زیبا رویان به فکر زیبایی خود هستند و به درد سر زمین کار کردن نخواهند خورد و صد البته که برای بچه دار شدن نیز مناسب نیستند. دست کم این یکی برایشان کار می‌کند و دست کم بخاطر زیبایی‌ نداشته‌اش در دستان اربابان جوان نچرخیده است. به هرحال از همان برگ‌های نخستین در خواهیم یافت که زن همچو کالایی برای تولد اولاد است و برای فقیرانی مانند خانواده لانگ کمکی بر سر زمین و خانه داری بی نظیر خواهد بود تا هم کمکی برای شوهرش و هم در خدمت پدر شوهر پیرش باشد تا غذایش کمی دیر نشود. شاید برای همین است که ونگ لانگ از صبح روز عروسی‌اش به خوبی غرغرهای پدرش را تحمل می‌کند، زیرا می‌داند که دیگر از فردایش زنی در آن خانه هست و نیاز نیست صبح زود بیدار شود و برای پدرش آب گرمی بار گذارد.

   ونگ لانگ یک فقیر که عروسش «اولان» را تا لحظه‌ای که از دستان بانوی بزرگ خانه اعیان نشین تحویل نمی‌گیرد ندیده است. روز اول هیجان جوانی‌اش و استرس روبرویی با اعیان را بسی تجربه می‌کند و خوشحال که زنی کنارش است که برای اوست. زنی که در ادامه پا به پایش سر زمین کار می‌کند و خانه آنها را سامان می‌دهد. کنیزی که در آشپزخانه اربابش بوده و بخاطر چهره نه چندان خوبش خوشبختانه مورد توجه اربابان هوس باز قرار نگرفته ولی در عین حال زخم‌هایی که از کنیزی در دل دارد را، تا انتها با خود می‌کشد.

   زنی که برای ونگ در اولین آبستن شدنش پسری می‌زاید و مایه مباهات خانواده می‌شود، به قدری که با آن وضع میهمانی برای آن ترتیب می‌دهند و برعکس هنگامی که دختری پس از به دنیا می‌آورد از شرمندگی سرافکنده می‌شود.

   خاک خوب زندگی یک روستایی چینی را در بحبوحه جنگ‌های داخلی و انقلاب چین روایت می‌کند. یک روستایی ساده که چیزی جز زمین بیشتر برایش اهمیت ندارد و زیبایی داستان نیز در همین سادگی و خاک نهفته است. زندگی‌ای که قحطی را تجربه می‌کند و خانواده را به سوی جنوب می‌کشاند. در این داستان ما قهرمانی نداریم و همه مردم هستند و زندگی چیزی جز سیر طبیعی آن نیست و این زیبایی آن را دوچندان کرده است. البته که قلم «پرل باک» و ترجمه زیبای «غفور آلبا» است که آن را برای ما به ارمغان آورده است.

   داستانی با فراز و فرودهای بی‌وقفه و اتفاق‌های طبیعی اما مهیب و هیجان انگیز که زندگی خانواده لانگ را همیشه تهدید می‌کند. و در هنگام یکی از همین اوج‌هاست که ونگ لانگ که پولی برای خودش دست و پا کرده پایش به روسپی خانه باز می‌شود و عاشق روسپی می‌شود که در خواب ندیده بود و هنگامی که عکسش را در کاباره طبقه پایین دیده بود با خود خیال می‌کرد نقاشی است از یکی از الهه‌های چین که به دین‌سان زیباست. عشقی که حرمت می‌شکند و زیبایی غم انگیز داستان را دوصد چندان می‌کند و اگر شما نیز با من هم عقیده باشید، آهی غم انگیز را از نهانتان بلند خواهد کرد و حالا این مرد زحمت کش را دیگر دوست نخواهید داشت. حرمت شکسته شده‌ی زحمت و پایاپایی یک زندگی. شاید این نیز اثر همان پولی است که کثیف می‌نامند.

   این اثر زیبا و واقع گرا تصویری از زندگی را ارائه می‌دهد که همه ما در اطراف خود شاهد آن بوده‌ایم و یا حتی ممکن است خود نیز قربانیان یکی از این اتفاقات نامیمونی که در سیر این کتاب اتفاق می‌افتد باشیم. کتابی که می‌تواند به ما یاد آوری کند که زندگی می‌تواند چگونه پستی و بلندی داشته باشد و چه اتفاقات ناشگونی. دست کم برای من این را نمایان کرد که قدر اطرافیان و عزیزانم را بدانم، نمی‌دانم در شما چه حس‌های زنده خواهد کرد اما می‌دانم که ارزش خواندن بسیار بالایی دارد.

   این رمان می‌تواند برای چندین شب شما را سرگرم کند و افکار و تفکراتتان را برانگیزد تا شما را به دنیای درونتان ببرد و با نزدیکی‌ای که با شخصیت‌های داستان احساس خواهید کرد در چند شب یک زندگی دیگری را تجربه نمایید. ارزش این کتاب و تخیلی که در حین خواند برای تصور استفاده خواهید کرد بسیار بسیار والاتر و با ارزش‌تر از سریال‌هایی است که ساعت‌ها جلوی تلویزیون صرف آن می‌کنیم و تصورات دیگران را مشاهده می‌کنیم.

   من به شخصه به این کتاب نمره کامل می‌دهم و به شما پیشنهاد می‌کنم تا با خواندن آن زندگی در آن دوران چین را تجربه کنید.

   چند وقت است که به آسمان ننگریسته ای؟ آسمان از دیرباز برای ما آدمیان نماد آزادی و آزادگی بوده است. زمانی که آرزوی پرواز برای ما رویایی بود و خدایانی که در اساطیر سیطره خود را بر آسمان داشتند تنها آنان توانایی گام گذاشتن بر آسمان را داشتند. از دیرباز این نیلگون دوست داشتنی برای ما آدمیان مقدس بوده به طوری که برای دعا دستهایمان به سوی آسمان باز می شده است و همچنان نیز دعاهای ما رو به آسمان گسترده بر فراز ما است، این مقدس نیلگون برای ما نعمت باران را ارزانی و نسیم فرح بخشش را بر روی زمین ما به حرکت وا میداشت. هزاران سال از قدم نهی ما نخستین مخلوقات هوشمند(تر) زمینی می‌گذرد، اما همچنان آسمان خودش را همانطور زیبا و استوار حفظ کرده است. علاوه بر این‌ها آسمان نیلگون و گاهی رنگارنگ ما چنان گره‌ای با سرشت ما خورده است که نگاه به آن ما را سرشار از احساسات گوناگون خواهد کرد، گویی که تاریخ و احساسات کهن آفرینش بازمانده از نیاکان را، بر تن نحیف آدمی روانه می‌کند. آسمانی که شاهد رشادت‌ها، ستم‌ها، عشق‌ها، جنگ‌ها و همه خوبی‌ها و بدی‌های ما انسان‌های خودخواه بوده و خاطرات و تاریخ ما را در خود نگاه داشته است. کافی است با نگریستن به آسمان افکار خودمان را آزاد کنیم و احساسات را رها تا با برخورد آن دو، به دنیای جدید ورود پیدا کنیم.

   بله این آسمان زیبای ما که در روز نیلگون است و در شبِ تاریک پرده از راز نهانی خود بر می‌دارد تا ستارگان و ماه را نمایان کند، پر از حس‌های شگفت از دیرباز بر بالای زمین ما غوطه ور است. این نیلگون خوش سرشت نعمتی است که ما سالیان سال است بر بالای سر خود داریم و متاسفانه خیلی از ما از نگریستن به آن، خود را بازداشته ایم. روی صحبت من با خودمان است با کسانی مانند خودم که زندگی شهری شلوغ و پر از غوغا، ما را از لحظه ای تفکر و تدبر برای خودمان بازداشته است. ما را به موجوداتی تبدیل کرده که نهایت و غایت خود را در سریعتر کار کردن می‌جوید و وقتی برای بازنگری خودش، اندیشه و احساساتش نمی‌گذارد. کسانی هستیم منتظر بهانه‌ای تا کاری بهتر و مفید انجام دهیم ولی همزمان به دنبال بهانه‌ای هستیم تا کاری انجام ندهیم که بهانه برای اهمال بسیار و برای انجام اندک است.

   حال که ما بهانه تراشی داریم چه بهتر که بهانه‌ای برای تفکر بر خود بیابیم، و من به شما بهانه کهن سال را معرفی می‌کنم، کهن سالی که در روز نیلگون و در شب تاریک است، و بی پرده و پروا ما را به غرق شدن در خود دعوت می‌کند. آسمان.

   نگریستن به آسمان برای من و با اطمینان کامل، دست کم برای عده بسیاری از شما فرح بخش است. اگر تاکنون به آسمان فقط در حد دیدن وضعیت هوا نگریسته‌اید، ازتان دعوت می‌کنم که اینبار با دقت و با احساس به آن بنگرید. برای نگریستن به آسمان کافیست تا در فضای بیرون سر خود را بالا بگیریم و خیره به آن گردیم. شاید تکه ابری ببینم، شاید تمام آن را ابری، گاهی پر از ستاره و گاهی خورشید که در دور دست می‌درخشد (البته که نگاه مستقیم به خورشید جز آسیب به چشمانتان ثمری نخواهد داشت). اینبار با دقت نگاه کنید و خود را با افکار خویش غرق در آسمان کنید، نمی‌دانم که به چه فکر خواهید کرد اما فکر خود را آزاد کنید. من به شخصه با نگاه کردن به آسمان حس غریبی تجربه می‌کنم و جنون را در افکارم میابم، جنونی که آزادی بخش است. کافیست تا خود را برای آزادی آماده کنید و از دریچه آسمان به آن بنگرید. شما لایق آزادی اندیشه خود هستید، شما لایق بازبینی خودتان هستید، برخی افکار پوسیده، برخی ناقص‌اند، برای خانه تکانی خود باید آماده شوید و این آمادگی را می‌توانید از آسمان بزرگ هدیه بگیرید، کافیست با رها نمودن افکارتان به هنگام نگریستن به آسمان آنها را بازبینی کنید و آرزوهایتان و خاطراتتان را، اندیشه و عقایدتان را جلا دهید و بنگرید به آنچه که تا کنون بود و شما غافل بودید.

   زیبایی دیگری که از نیلگون کهن سال ما پیداست لحظه در آغوش گرفتن معشوقه قدیمی‌اش زمین پاک ما است، لحظه‌ای که نامش را افق نهاده‌ایم. این لحظه زیبا شوربختانه برای ما شهرنشینان غافل از طبیعت ناپیداست، که ساختمانهایی بس بلند و سر به فلک کشیده آن را پوشانده و چهره نگون بخت خود را که نمادی از شلوغی و پراکندی و بی اعتنایی به معنا است بر ما نمایان کرده اند. زمانی معماری و زیبایی بود و گاهی ساختمانی بلند زیبایی بخش افق می‌شد، ونگهی اکنون از سر حسد، باقی آنها قد برافرشته‌اند تا خود را بر ما بنمایانند. بگذریم که دیگر هنر معماری در بیشتر ساختمان‌هایمان خاموش شده است و فقط غول‌هایی سر به فلک کشیده مانند خاری از زمین روییده‌اند. شاید برای همین است که هم عشق در این دوران و در این شهرهای غول‌پیکر گمگشته و حسد روز افزون، ما انسانها را به جان یکدیگر انداخته است. شهرهای بزرگ دیدن عشق آسمان و زمین را از ما ربوده و به دیدن بدنهای زشت ساختمانهایش عادت داده‌اند. راه ما تسلیم شدن نیست، کافیست سر خود را بالابگیریم و بر آسمان چشم بدوزیم، آنگاه با هدایتش از این آشفته بازار خارج شویم و در دور دست، در طبیعت پاک، آن عشق پاک را بنگریم. لذت بردن از این پدیده از طبیعت و آفرینش، همان لذت بردن از لحظات عمر گران‌بهایمان است.

   و شب، ستارگانی که سالیان مدیدی راهنمای نیاکان ما بودند، در دریا و در خشکی. و ماه که روشنگر شب‌های آنان بود. ستارگانی که بیشتر آنان درآلودگی نوری شهر گم می‌شوند و باید آنها را در طبیعت بکر جستجو کنیم. اما همین اندک پیدایی کافیست تا شب‌ها در خلوت خویش به آن بنگریم و افکار خود را جلا و نفسی تازه دهیم.

   در ادامه می‌خواهم پنج نکته زیبا از نگریستن به آسمانمان را برای شما بازگو نمایم:

۱. درخواهید یافت که هیچ مرزی وجود ندارد.

   هنگامی که نگاهتان به آسمان بی کران گره خورَد، خواهید یافت که مرزی وجود ندارد. هیچ مرزی برای شما نیست و هیچ سقفی برای ذهن شما وجود ندارد. افکار خودتان را از زنجیر گذشته و قفلهای آینده رها خواهید کرد. مرزی برای ما نیست، مرزی برای اندیشیدن ما،مرزی برای تصورات ما و مرزهای موجود فقط توهمات خودمان و دیگران است که ما را محدود کرده است در حالی که طبیعت نامحدود است.

۲. حس زیبایی را در وجود شما زنده خواهد کرد.

   در آسمان خبری از تبلیغات انسان‌ها، شرکت‌ها و سیاست‌های پلید انسانی نیست. کسی نیست که از ذن خود و یا از سود خود زیبایی را برای ما تعریف کند. آنجا همه چیز زیباست، آسمان نشان خواهد داد که طبیعت زیباست، رود، دریا، جنگل، کوه، بیابان، صحرا، همه و همه زیبایند، ما نیز جزیی از این زیبایی عظیم هستیم. در اینجاست که درخواهیم یافت همه‌ی انسان‌ها زیبایند، هرکس به نحوی، و این دروغ پلید که زیبایی را برایمان تعریف کرده است از ما دور خواهد شد. زیبایی که چهار چوب خاصی دارد و جز این زیبا نیست فقط برای سود عده‌ای بنا شده است. و زندگی، زندگی زیباست که ما از زیبایی آن غافلیم، هنر زندگی کردن را باید آموخت. و زیبایی زندگی را در آسمان به آسانی خواهیم دید.

۳. خودتان را باز خواهید یافت.

   افکار آشفته ما هرگز آرامش نمی‌یابند، که هرگز کم نخواهند شد مگر با رسیدگی به آن‌ها. آنه‌ا جزیی از ما هستند، نگذاریم تبدیل به سرطانی بی درمان شوند. نگریستن به آسمان ما را به خود باز خواهد گرداند. آرامش و تفکری که به ما دست خواهد داد، فرصتی است غنیمت که خود را بازیابیم و اندیشیدن را آغاز. اینبار تفکرات ناقص را تکمیل و مضرات را دور بیاندازیم. اهداف خودمان را روشن و مسیر را انتخاب کنیم. تا خودمان را دریابیم.

۴. پرسشهای خود را طرح کنید و پاسخ دهید.

   پرسهایی که شاید هرگز به ذهنتان خطور نکرده یا سوالاتی کهنه که هرگز وقتی برای اندیشیدن برایش نداشتید. اکنون وقت آن رسیده تا با خود صادقانه برخورد کنید و برای خود وقت بگذارید تا پاسخ بسیاری از پرسش‌ها را بدهید و پرسش‌های جدید را برای ادامه زندگی خود مطرح نمایید. پرسشهایی مانند، از کجایم و به کجا می‌خواهم بروم و اکنون در کجای راه قرار دارم. پرسش درباره آفرینش و طبیعت و پرسش‌هایی درباره خود و زندگی.

۵. می‌توانید آرزو کنید و آرزوهایتان را مرور کنید.

   ما انسان‌هایی هستیم که با آرزوهایمان زندگی می‌کنیم. در این هنگام است که می‌توانیم آنها را مرور کنیم. برخی از آنها دیگر برای ما ارزشی ندارند و برخی دیگر را بدست آورده‌ایم. وقت آن است تا خانه‌ای بتکانیم و آرزوهای کهنه بی ثمر را دور ریخته و آرزوهای تازه‌ای برای خود بسازیم. سپس اهداف خود را در مسیر آن قرار دهیم.

 

 

از شما دعوت می‌کنم تا به آسمان بنگرید.

   سربازی، داستان و دردسر همیشگی یک پسر  ایرانی. داستانی تلخ و شیرین، شیرین‌تر برای کسانی که معاف از این خدمت شده‌اند. یکی از مسیرهایی که در راه بیشتر پسرهای ایرانی قرار می‌گیرد و آن را طی می‌کنند همین سربازی است، خوب یا بد، زشت یا زیبا راهی است که افراد زیادی آن را طی خواهند کرد. خیلی از ما خاطرات سربازی را همیشه به یاد خواهیم داشت و بیشترین خاطرات ما برای دوران آموزشی است، جایی که با دوستان و هم رزمان خودمان شبانه روز هستیم و روزهای آموزشی را طی می‌کنیم. موافق یا مخالف، متاسفانه یا شاید برای برخی‌ها خوشبختانه مسیری است که باید طی کرد، دست کم برای عده زیادی این معضلی است بر سر راهشان.

   ما همیشه از ندانسته‌های خودمان می‌ترسیم. درست مانند ترس از تاریکی که بیشتر ما در دوران کودکی تجربه کرده‌ایم. دوره سربازی و آموزشی هم درست مانند یک جریان دگم و سر بسته‌ است، یک هندوانه سر بسته بزرگ‌تر از هر سنگی و سنگین تر از هر آهنی که دارد با سرعت به طرف ما قل خوران می‌آید. تعدادی در مسیرشان یک بریدگی قرار گرفته حالا بر هر اساسی که می‌توانند از آن به راحتی بگذرند و معاف بشوند، عده دیگری هم پا به فرار گذاشته و عقب گرد می‌کنند و سعی می‌کنند از آن دور شوند تا بلکه یک شکافی را برای رهایی پیدا کنند که البته مسیر زیادی را طی خواهند کرد و معمولا از خیلی مسایل دور می‌شوند، گرچه جدیدا تسهیلاتی برای آنان در نظر گرفته شده است البته برای با سابقه‌های بالا یا به قولی کهنه کارهای غیبت و فرار از خدمت ولی به هرحال همیشه مشکلات عدیده‌ای گریبان آن‌ها را می‌گیرد. اما عده زیادی خودشان را برای این هندوانه سربسته بزرگ آماده می‌کنند. هندوانه‌ای سر بسته که ممکن است هر چیزی در آن باشد. یک هندوانه شیرین یا بی مزه و حتی تلخ! البته روش‌هایی نظیر کسر خدمت برای کمتر کردن مدت این شناوری وجود دارد مانند کسر خدمت پروژه‌ای که در قبال انجام پروژه یا پژوهش خاصی بعد از داوری و دفاع کسر خدمت شامل حال پژوهشگر خواهد شد که البته باید حداقل مدرک کارشناسی ارشد را دارا بود یا دانشجوی کارشناسی ارشد بود.

   در هرصورت سخت‌ترین قسمت برای خیلی‌ها دوره آموزشی است، دوره‌ای که نمی‌دانند قرار است چه اتفاقاتی در آن بیافتد و متاسفانه اطلاع رسانی درستی هم در این زمینه از سوی مسولان صورت نمی‌گیرد. همچنین خود مشمولان معمولا تا لحظات و روزهای آخر پیگیر این مساله نیستند و هنگامی برای جمع کردن اطلاعات اقدام می‌کنند که زمان کمی دارند و با این اطلاعات پخش و گاهی دور از دسترس، وقت کافی را برای جمع آوری اطلاعات مفید و کاربردی پیدا نمی‌کنند. این نبود اطلاعات معمولا مقداری استرس به افراد وارد می‌کند، برای عده‌ای حتی قابل حس کردن نیست در حالی که برای عده‌ای بصورت بیماری نیز ظهور می‌کند.

   شاید با خود فکر کرده باشید که آیا من هم باید این دوره را طی کنم یا نه؟ این جوابی است که فقط خودتان توانایی پاسخ به آن را دارید. اما اگر برای رفتن خود را آماده کرده‌اید و اگر شما هم جزو کسانی هستید که راهی خدمت سربازی هستید و می‌خواهید با دوره‌آموزشی سربازی آشنا شوید و نکاتی کاربردی به خصوص نکات رفتاری و اخلاقی را به یاد بسپارید تا راحت‌تر این دوره را طی کنید، ما برای شما یک جزوه آموزشی آماده کرده‌ایم که به راهنمایی، توضیح و آموزش این دوره و نکات قابل تامل آن پرداخته‌ایم. در حالی که اتفاق‌های گوناگونی در این مسیر برای هرکسی ممکن است رخ دهد، اما شما با خواندن این جزوه از خطرات متداول که معمولا توسط خود افراد ایجاد می‌شود آگاه می‌شوید و از قبل آمادگی برخورد با آن را خواهید داشت، همچنین با یک آگاهی خوبی وارد این دوره خواهید شد و می‌توانید برای خود برنامه ریزی بهتری نمایید.

چه چیزهایی در این جزوه خواهید یافت؟

   در این جزوه به بررسی چند نکته مهم در ارتباط با سربازی به خصوص دوره آموزشی خواهیم پرداخت، ما به بیان مشکلات متداولی که در این دوره ممکن است گریبان هرکسی را بگیرد پرداخته‌ایم و به صورت مختصر به راه حل‌های آن اشاره کرده‌ایم، راه حل‌هایی بسیار بدیهی و کاربردی. به یاد داشتن این نکات و بازگویی آنها سبب خواهد شد تا شما با ذهنی آماده برای این دوره آماده شوید.
شما خواهید آموخت که چطور از لحاظ جسمانی آماده باشید و چگونه خطرات محتمل در آموزشی که سلامتی شما را تهدید می‌کنند را پشت سر بگذارید. مطلب دیگری که در این جزوه پوشش خواهیم داد، به آموزش برخی نکات مفید آموزشی خواهیم پرداخت تا شما با فضای آموزشی این دوره بیشتر آشنا گردید، برای مثال در انتهای جزوه به آموزش بیش از ۵ روش جهت یابی پرداخته‌ایم که علاوه بر اینکه می‌تواند در زندگی شخصی بسیار مفید واقع شود بلکه ممکن است همه آن‌ها را در دوره آموزشی به شما آموزش ندهند، حتی در این فصل یاد می‌گیرید که در هر نقطه از کره زمین که باشید جهات اصلی (شمال، جنوب، شرق و غرب) را به راحتی چه در شب و چه در روز پیدا کنید. مطالبی که در این جزوه برای شما گفته می‌شود سبب خواهد شد تا با آمادگی ذهنی وارد این دوره شوید و به راحتی و با مشکلات کمتری آن را طی نمایید.

برخی از مطالبی که در این جزوه خواهید خواند:

• امریه
• پذیرش
• برنامه سین
• استحقاقی و امانتی
• پاسداری
• مشکلات عاطفی و احساسی
• وسایل و حریم شخصی
• دخانیات
• ورزش و آمادگی جسمانی (همراه با تمرینات مناسب قبل و حتی بعد از اعزام)
• اردوگاه
• تیراندازی
• بهداشت و تغذیه
• فشار عصبی
• …

   ۳۰ صفحه اطلاعات مفید به طور مختصر و کاربردی که به صورت کاملاً رایگان در این جزوه آموزشی در اختیار شما قرار گرفته است. شما با خواندن این جزوه آگاهی بسیار خوبی درباره دوره آموزشی پیش روی خود خواهید یافت و از استرس‌هایی که ممکن است در وجود شما شکل گرفته باشد کاسته می‌گردد. همچنین شما دچار سردرگمی نخواهید شد و از قبل می‌دانید که با محرک‌های داخل سربازی چگونه رفتار نمایید.

اما یک توصیه‌ خیلی خیلی مفید و دوستانه من به شما، در دوره آموزشی سعی کنید کاری بلد نباشید!

برای دانلود جزوه اینجا کلیک نمایید

اگر تا به حال در خبرنامه ماعضو نشده‌اید. پیشنهاد می‌کنم حتما همین حالا از طریق فرم کنار صفحه و یا این برگه عضو گردید تا از مطالب مفید و محصولات کاربردی جدیدی که ارائه خواهیم داد، پیش از همه با خبر شوید.