گزارش روز بیست و دوم (۲۶ خرداد ۹۷)

یک روز دیگر از این پروژه گذشت و من بیشتر از قبل راضی هستم. انقدر که از تمرین مراقبه امروز راضی بودم از تمرینات ورزشی خودم نبودم. روز خوبی بود یک روز تعطیل در کنار خانواده، روزی که جای خالی چند تن از عزیزانم چه آن‌هایی که دور هستند و چه آن‌هایی که دیگر در میان ما نیستند خالی بود.

تغذیه امروز حسابی مفید بود. میوه‌های خوشمزه تابستانی در راهند و طعم‌های خوشمزه میوه‌های تابستانی از هیچ کس پوشیده نیست. تنها چیزی که غمگینم می‌کند عدم دسترسی همه کودکان سرزمینم به این میوه‌هاست و کسانی که شاید سال‌ها طعم میوه نچشند. نمی‌دانم چه بر سر ما آمده است.

کاش جای این‌همه رانت، پارتی، اختلاس، دزدی و … به دیگران به مردم می‌رسیدند.

تغذیه امروز خیلی خوب بود، غذاهای ساده و پخته شده همراه با وعده‌های بیشتر ولی کم حجم‌تر. میوه‌های خوشمزه:( هم چاشنی آن‌ها شدند. از چای و نان و پنیر و گردو تا گیلاس و زردآلو، همگی طعم‌های خوش تابستانی را ساختند.

بررسی و نتیجه

امروز مراقبه خیلی خوبی بود، اینکه ذهن را بتوان روی یک موضوع متمرکز کرد و در حال رها شد یک هنر است و دستیابی به آن خیلی دشوار، با مراقبه خیلی ذهن آرامتری دارم، خیلی بیشتر از قبل. امیدوارم این آرامش برای همهٔ مردم جاری گردد.

تغذیه مفید و سبک امروز برخلاف انتظار انرژی فوق العاده‌ای به من داد. همیشه موقع شروع تمرینات و ورزش یک حس بدی از تنبلی و اهمال به سراغم می‌آید حسی که می‌گوید باشد برای فردا. گاهی موفق می‌شد اما اینبار دیگر فرق می‌کند من پروژه کاردلیا را به پایان خواهم رساند. هربار که آغاز می‌کنم هدف‌هایم را مرور می‌کنم و دلیل و چرای کارم را مرور می‌کنم. ابتدا کمی سخت است اما همینکه موتورم گرم می‌شود، به راحتی همه تمرینات را انجام می‌دهم. تقریبا هر شب حدود یک ساعت کم یا بیش به ورزش اختصاص یافته و من خوشحالم.

گزارش روز بیست و یکم (۲۵ خرداد ۹۷)

آغازی دیگر پس از یک ریکاوری کوچک. شاید برای برخی‌ها سوال پیش آید که چرا باید ریکاوری داشت و اصلا چگونه است؟

شاید در نگاه اول چیز مفیدی نباشد و حتی برخی آن را عقب افتادن از برنامه فرض کنند. اما تمام ورزشکاران حرفه‌ای می‌دانند که پس از هر مسابقه و در بین هر دوره و یا در میان یک دوره باید زمانی را به استراحت و ریکاوری بدن اختصاص داد. در هر دوره بستگی به نوع دوره و البته کشش بدن هر فرد باید زمانی را به استراحت پرداخت در غیر اینصورت بدن خسته و افتاده می‌گردد و برای بازگردانی آن ممکن است به زمان بیشتری نیاز باشد و برخی‌ها هم برای میانبر از انواع هورمون‌ها و تقویت کننده‌های غیرمجاز استفاده می‌کنند.

برای اجتناب از این اتفاق باید در هر دوره ورزشی زمانی به ریکاوری پرداخت. برای مثال یک استراحت ۲۴ یا ۴۸ ساعت کافی است تا عضلات از حالت ضعف خود فاصله بگیرند و دوباره توان خود را بازیابند. زیاد کار کشیدن از عضلات به خصوص هنگامی که تا به حال اینطور فعالیت نداشته‌اند سبب خستگی مفرط و ضعف عمومی بدن خواهد شد.

بهترین کار هم عملکردن به برنامه است. در حالی که بدن هرکس متفاوت است، اما برای یک برنامه عادی می‌توان بصورت دقیقی تخمین خوبی برای ریکاوری در برنامه در نظر گفت که دست کم برای تعداد زیادی از افراد مفید باشد و از یک برنامه واحد استفاده کنند.

بررسی و نتیجه

تغذیه امروز بسیار عالی بود. این برنامه به کندی پیش می‌رود و دلیل آن همانطور که قبلا گفتم یکی بخاطر بررسی چند تاثیر و کار است و دیگری بخاطر سطح پایین نگاه داشتن تمرینات و رژیم غذایی است تا هرکسی با هر میزان توانایی بتواند وارد این دوره گردد و این برنامه دست کم تعداد افراد بیشتری را تحت پوشش قرار دهد.

ورزش‌های امروز مثل قبل با کمی فشار کمتر آغاز شد و این روشی است که درست پس از هر ریکاوری یک ورزشکار دنبال می‌کند. پس من هم همین روش را پیش می‌روم.

امروز حس بهتری داشتم و خوشحالم که مطابق برنامه پیش می‌روم. رژیم غذایی برای کاهش وزنی دیگر آغاز شده و باید مطابق آن پیش بروم.

کاردلیا: گزارش روزهای ریکاوری (نوزدهم و بیستم)

دو روز کامل (۴۸) برای ریکاوری در نظر گرفتم البته ابتدا نظرم به ۲۴ ساعت بود اما با مطالعه بیشتر متوجه شدم حدود ۳۶ الی ۴۸ ساعت برای بازیابی توان جسمی بهتر است. در این روز فقط تغذیه رعایت گردید. ابتدا شک داشتم که نتیجه بخش باشد اما بعد از ۴۰ ساعت احساس بهتری در عضلات خسته خودم جاری شده. به هرحال نتیجه همیشه خواهد آمد و اینبار نیز نتیجه بسیار خوبی گرفتم.

این دو روز فرصت خوبی را بررسی گزارش‌ها و روند پیشرفت پروژه پیدا کردم. بلاخره زمان خوبی به وارسی ورزش‌ها و تمرینات اختصاص دادم و همچنین رژیم غذایی را بیشتر بررسی کردم. تغذیه این دو روز کمی مقوی‌تر بود. و جالب اینکه همچنان وزنم ثابت مانده‌است. تمرینات به زودی اضافه خواهند شد زیرا آمادگی لازم را برای شدت بخشیدن به تمرینات پیدا کرده‌ام. مهمترین تمرینی که آغاز خواهد شد و به جمع لیست ورزش من قدم خواهد گذاشت، ورزش دو است. دویدنی که به زودی بصورت حرفه‌ای دنبال خواهم کرد اما برای این پروژه فقط در حد یک تمرین حیاتی همراه با تمرینات هوازی نقش بازی خواهد کرد.

بررسی و نتیجه

مهمترین درس در این ۲۰ روز گذشته که تقریبا نیمی از دوره را در بر گرفته آن بود که همیشه با تلاش کردن و نظم است که هدف خواهیم رسید. برای آنکه کاهش وزن بیشتری داشته باشم برنامه ریخته‌ام اما فقط در حد چند کیلو خواهد بود زیرا به وزن دلخواهم رسیده‌ام و فقط برای تناسب اندام و دویدن راحتتر نیاز به کم کردن وزن خودم دارم

گزارش روز هجدهم (۲۲ خرداد ۹۷)

یک روز گرم دیگر و سایه‌ای خنک. خبر خوش اینکه کمی سبک شده‌ام و احساس بهتری دارم، خیلی سبکتر گام بر می‌دارم. با اینکه روزها گرم هستند اما دیگر خبری از خیس عرق شدن در یک مسافت یک حدود کیلومتری نیست، همه چیز به حالت طبیعی برگشته است.

خوشحالم که امروز می‌توانم به راحتی مسیرها را طی کنم. سپاسگزارم که می‌توانم به راحتی نفس بکشم و این را مدیون طبیعت و آفرینش هستم.

تغذیه امروز با آنکه کمی بیشتر بود اما همگی سالم عاری از هرگونه فسد فود و چربی‌های مضر، از سحر که با برنج و خورشت بادمجان آغاز شد تا شیر و کیک و افطاری آش جو و پنیر و چای و عسل.

امروز مطالعه بهتری داشتم هرچه بود از دیروز کمی بهتر بود. هرچند که تخصصی بود و کمی سنگین اما یکی از کتاب‌ها مرا به فکر فرو برد که چگونه هر ابلهی دست به قلم می‌برد و خزعبلات تخصصی مانندی می‌نویسد که به درد خمیر کردن فقط می‌خورد بلکه از کاغذ بازیافتی استفاده بهتری شود. امروز آموختم اگر می‌خواهیم کمی تخصصی بنویسیم بد نیست حداقل به اندازه یک واژه تخصصی مسلط باشیم و هرچیزی را ننویسیم مگر آنکه بدانیم چیست. این کتاب مثلا آموزش متلب برای رشته عمران بود! به ترجمه چند بخش از help و manual نرم افزار بصورت کاملا ناقص و بی‌خود بسنده کرده بود و چند مثال بی سر و ته از چند فرمول و تابع دیفرانسیل و انتگرال را اجرا کرده بود و اسم مهندسی زلزله، دینامیک سازه و … را بر روی سرفصل گذاشته بود. امیدوارم کمی تفکر در پشت نوشتن‌ها باشد. به خصوص در بخش‌های تخصصی دست کم چیزی برای ارایه وجود داشته باشد.

نمی‌شود تمرین استاد را از سرکلاس آورد و کتاب کرد آن‌هم مطمئنا استادی بوده که نمی‌دانسته چه بگوید و این‌ها هم، همان ندانم استاد را هم فرا نگرفته بودند. امیدوارم این دو شبه نویسنده به راه راست هدایت شوند یا دست کم راه راست به سمتشان کج شود.

این هم از مطالعه امروز من بود که یکی از کتاب‌ها اعصابم را بهم ریخت و فکر کنم اولین کتابی بود که از پولی که بابتش دادم پشیمانم، البته این کتاب را چند سال قبل گرفتم و امیدوارم دیگر چاپ نشده باشد!

بررسی و نتیجه

تنها راه رسیدن به هدف راه مستقیم است. البته برای رسیدن به هرچیزی راه‌ها مختلف مستقیمی وجود دارد، اما راه میانبر همیشه یک اشتباه در پی خواهد داشت. برای مثال من حتما همراه با کسی یک دوره را شروع کردم. اکنون او وزن نسبتا زیادی را با دارو کم کرده و در بیمارستان بستری است و یا خواهد شد اما روش من دیرتر، بسی دیرتر از او پاسخ خواهد داد اما همراه با سلامتی، تن‌درستی و آرامش روح و روان خواهد بود. چیزی که ما سالهاست گم کرده‌ایم.

با تغذیه سالم در پایان روز حال بهتری خواهیم داشت و ما می‌توانیم زندگی سالم، تنی قدرتمند و روانی آسوده داشته باشیم.

به عنوان یک فرد عصبی می‌گویم که حالم خیلی بهتر است. بسیار بسیار بهتر.

گزارش روز هفدهم (۲۱ خرداد ۹۷)

هفده روز تمام شد. ضعف عضلانی اولیه کمتر شده و حتی خیلی از درد‌ها از بین رفته است. حالا بهتر از قبل حرکات ورزشی را انجام می‌دهم و فشار کمتری را تحمل می‌کنم. به همین دلیل مرز را دوباره شکستم و تعداد را خیلی کم افزایش دادم. امروز تغذیه خوبی داشتم که شامل عدس پلو، خرما، چای، شیر، کلوچه و بیسکویت گردید. بلاخره زردآلو‌ها قابل خوردن شده‌اند و درخت پیر مهربان به قدری لطف داشته که هر شاخه آن بیشتر ۵ کیلو بار داده است. با این هوای تقریبا خوبی که امروز در محدوده خدمت من بود همراه با صدای بلبل و طوطی‌هایی که بر سر درخت آلو غذا می‌خوردند حسابی دل انگیز شده بود. لذت چیدن میوه از درخت که این مدت آخر حسابی نصیبم شده و حسابی حال و هوای مرا عوض کرده است.

با این اوصاف و تمرینات مراقبه حسابی حس‌های بهتری دارم و باعث شده تا این دو ماه آخر بهتر برایم بگذرد. پسرها خیلی بهتر می‌دانند که خدمت سربازی چقدر روی اعصاب تاثیر گذار است. اما وقتی خودت را رها کنی و خیلی چیزها مهم نباشد حال و هوای بهتری پیدا خواهی کرد. مراقبه هم که مانند یک ستون محکم اعصاب ما را تقویت می‌کند و روح و روان را جلا می‌دهد به خصوص که در کنار مولانا و یا استاد سخن سعدی باشد.

مطالعه محدود شده من تنها غمی است که دارم، ساعاتی که دست خودم نیست و کمتر از ۱ ساعت رسیده است. این مشکل را از هم اکنون حل خواهم کرد، با هر سختی که باشد باید آن را حل کنم.

رژیم غذایی سالم همراه با میوه تازه، حسابی سلامتی برایم به ارمغان آورده با آنکه حساسیت فراوانی دارم! امروز متوجه شدم شته‌های درختان انقدر می‌خورند که از انتها پس می‌دهند!!! 🙂 چیزی که من مشاهده کردم این را گواهی می‌داد. زیر درخت زردآلو بودم و قسمتی از چند شاخه آن را شته‌هایی قهوه‌ای رنگ همرنگ پوست درخت فرا گرفته، بالای سرم بود که متوجه شدم روی دستانم چکه چکه آب می‌چکد که دیدم شبیه عسل است. وقتی بالا را نگاه کردم دیدم بله، شته‌ها چنان خوشخوشانش شده که نمی‌دانند چقدر بخورند! انقدر می‌خوردند که از پسشان می‌چکید. و مورچه‌ها و سوسک‌های درختی‌ هم که جشن عسل در گوشه کنارشان گرفته بودند. به مورچه‌ها که دقت کردم دیدم جای شته‌ها را عوض می‌کنند، نمی‌دانم چرا دقیقا ولی مطمئنا بخاطر گرفتن شهد و شیره درخت است که آن‌ها ترشح می‌کنند، شاید بیشتر می‌خواهند یا تازه‌تر، نمی‌دانم.

به هرحال همراه با انواع سختی‌های آنجا، مستند حیات وحش و راز بقا هم داریم به خصوص که سر و کله مارهای جذاب هم پیدا شده است. فعلا یک نوع مار قیطانی و یک نوع افعی اگر اشتباه نکنم آنجا پرسه می‌زنند و البته گربه‌ای هم آنجا یک مار قیطانی را شکار کرد و رفت.

بررسی و نتیجه

ثابت وزن حدودی ۸۰ کیلوگرم را حفظ کرده‌ام و تقریبا متوجه شدم چگون وزنم را ثابت نگه دارم. تقریبا از چند روز بعد برای کاهش وزن دوباره اقدام خواهم کرد و البته شکمی که باید به داخل برود.

مهمترین بخش تمرینات ورزشی پیوسته بودن آن است و حتی یک روز هم نباید قطع گردد. برای اینکار باید منظم و مقید رفتار کرد. البته در روزهایی که توانی نباشد (نه بهانه‌وار) باید حداقلی را رعایت کرد و آن را قطع نکرد. فقط در مواقع فورس ماژور است که بهتر است به آن نپردازیم و امیدوارم برای کسی مشکلی به این حادی هرگز پیش نیاید و همیشه سلامتی باشد.

برای رسیدن به سلامتی و کاهش وزن و یا هر هدفی انگیزه کافی نیست بلکه باید نظم داشت. انگیزه فقط موتور محرک اولیه است و حتی در خیلی موارد نبودنش هیچ فرقی ایجاد نخواهد کرد.

فراموش نکنیم با نظم در عمل است که به هدف می‌رسیم نه با انگیزه!

گزارش روز شانزدهم (۲۰ خرداد ۹۷)

تقریبا به تمرینات عادت کرده‌ام. برای همین بعد از ثبات مرزها را بالاتر می‌برم. امروز تغذیه تقربیا راضی کننده بود. هنوز تغذیه اصلی چند روزی فاصله دارد. تصمیم داشتم که به یک‌باره همه چیز را کنار نگذارم و بصورت تدریجی بدنم را عادت دهم. اینکه چگونه وزن کم می‌شود یا زیاد می‌شود به تغذیه و نوع و زمان آن بستگی دارد. پس از آن به تمرینات بدنی و همچنین میزان خواب و موقع خواب وابسته است.

فراموش نکنیم که چرت زدن پس از غذا گرچه لذت بخش است اما در تعادل وزنی بدن ما تاثیر بدی دارد و به سرعت بر اضافه وزن می‌افزاید.

فعالیت لذت بخش امروز برای من چیدن میوه‌های زردآلو (قیسی) از بالای درخت کهن‌سالی است که در محل خدمت من سر برافراشته و با رسیدگی بهش مقدار خیلی زیادی میوه داده. بیشتر از نیم تن به راحتی میوه داده طبق چیزی که من دیدم و طبق گفته کشاورز اونجا بیشتر از یک تن میوه می‌دهد و درخت برای کسی نیست جز کشاورز:) درختی که تا چند سال پیش بی‌جان بود و بیشتر از چند عدد میوه نمی‌داده با این همه سن، با رسیدگی او حالا یک درخت بارور و بسیار پرثمر شده است، که نگاه کردن به آن فقط تحسین ما را بر می‌انگیزد.

امروز به بررسی مشکلاتی که ما از نشستن زیاد به دست می‌آوریم می‌پرداختم و دو مشکل اضافه وزن و تغییر در ستون فقرات از بزرگترین و پایه‌ای ترین مشکلات آن است که سبب انواع بیماری‌ها می‌گردد.

امیدوارم کسی مبتلا به این دو بیماری نشود و کسانی که هستند به زودی خود را درمان کنند.

ورزش و تمرینات امروز راضی هستم. به خوبی مرزها را بالاتر برده‌ام و پس از ثبات کامل در این مرز، دوباره آن‌ها را خواهم شکست و فراتر می‌روم. این یک رمز موفقیت در تمام ورزش‌هاست که ورزشکاران حرفه‌ای و حتی بسیار از آماتورها به آن وارد هستند.

همیشه شکستن مرزها ما را فراتر خواهد برد چه در خوبی و چه بدی. پس مرزهایی را بشکنیم که همواره ما را بالاتر ببرند و در نیکی برای خود و دیگران پیشی بگیریم.

بررسی و نتیجه

مسیر در حال طی شدن است و مهم لذتی است که در طی مسیر می‌بریم. در نهایت به مقصد خواهم رسید و می‌دانم که در مقصد هدفم را می‌یابم. البته که پس از آن ادامه مسیر و مسیرهای تازه خواهد بود. این فقط یک آغاز است.

این دوره‌ای که شروع کردم در حقیقت پایانی ندارد اما چند مقصد و هدف دارد که در هنگام رسیدن آن‌ها را منتشر خواهم کرد تا کمکی گردد برای دیگران، برای تمام کسانی که به سلامتی خود، زیبایی و مهمتر از همه آرامش خود بها می‌دهند. امیدوارم تا بتوانم راهنمای خوبی باشم.

قول داده‌ام که تلاش خودم را تا سرحد ممکن انجام دهم.

بلاخره آرامش کمی از درون و حس سلامتی در بدنم احساس می‌کنم. هفته چهارم آغاز تمرینات بهتری است که سرعت را بالاتر خواهد برد.

گزارش روز پانزدهم (۱۹ خرداد ۹۷)

شنبه اولین روز هفته و اولین روز ازهفته سوم پروژه کاردلیا. مسیر به خوبی پیش می‌رود، از نظر تغذیه‌ای تقریبا عاری از مضرات شده‌ام، از لحاظ ورزش و تمرینات پیشرفت خوبی داشته‌ام همچنین ثبات وزن خودم را ۸۰ و زیر آن ثبت کرده‌ام. مشکل اینجاست که برای این پروژه باید کمی خودم را فدا کنم تا بتوانم چندین مدل را جای دهم و در نهایت بهترین را پیشنهاد کنم. تقریبا از اواسط پروژه دست کم دو نفر دیگر به من ملحق خواهند شد و آنجاست که می‌توانم نتایج را باز هم بهتر ثبت نمایم.

این مدت تقریبا تمرینات قدرتی را انجام داده‌ام و همچنان ادامه خواهم داد زیرا برای ساخت بنیه حرکات استقامتی مفید هستند.

امروز میوه جایگاه بیشتری داشت و تقریبا در حال کاهش وزن دوباره هستم. این کاهش وزن را هم مدیون تغذیه سالمم و تغذیه سلامت راز سلامتی تن است. همچنین از قدیم گفته‌اند «عقل سالم در بدن سالم است» پس من به همین روند و بهتر کردن آن ادامه خواهم داد. قبلتر هم این مسیر را رفته‌ام. البته نه یک بار بلکه چندین بار اما این بار تفاوت در آن است که این روش اگر نگویم برای همه ولی برای تعداد زیادی کاربردی خواهد بود.

تقریبا روزی در حدود ۴ الی ۵ دقیقه مراقبه خیلی ساده دارم که برای سلامتی روانی خیلی مفید است. به خصوص برای تمرکز حواس.

بررسی و نتیجه

امروز یکی دیگر از روزهای خوب این دوره بود. تغذیه هر روز سلامت تر شده است و این روند بصورت کاملا آرام و سینوسی بوده گرچه در نهایت روش اصلاح شده را خواهم گفت و در اختیار دوستان قرار خواهم داد تا نتیجه‌ای بهتر نصیبشان گردد.

این مدت نشان داد که نباید کوچک خواست و کوچک ماند. اما باید برای شروع گامی نسبتا کوچک برداشت.

گزارش روز چهاردهم (۱۸ خرداد ۹۷)

آخرین روز از هفته دوم هم به پایان رسید. احساس سبکی بهتری هم روحی و هم جسمانی دارم. البته حس سبکی روانی بسیار مشهود تر است. تقریبا تغذیه خوبی دارم و از قبل خیلی بهتر شده است. همیشه این حس سبکی پس از سختی را دوست می‌داشتم و دارم. امروز تمرینات و ورزش را مطابق برنامه بالا بردم و طبق تجربه و انتظارم کشش بیشتری در انجام آن‌ها داشتم، گرچه قرار بود کمتر از این باشد اما به خوبی انتظارات خودم را برآورده کرد.

تغذیه امروزم بسیار سالم بود و رژیم بدون سختی دنبال شد. هنوز وقت کاهش وزن طبق برنامه نرسیده است گرچه می‌شد به راحتی بیشتر از این وزن کم کرد اما هدف اینجا سلامتی است و در نهایت کاهش وزن.

ورزش کردن روزی یک الی دو ساعت می‌تواند وقت بگیرد و همه چیز بستگی به نوع و میزان فشار و توان افراد دارد.

جمعه‌ها معمولا کسل کننده است و این روزها بیرون رفتن من به صفر رسیده و تقریبا داخل خانه سیر می‌کنم تا پروژه ویلا و سازه‌اش به سرانجام برسد. از طرفی بخاطر جو بیرون فعلا یک هفته‌ای یک مشکل در خارج از خانه هست که مزید بر علت شده.

هرچند شنبه ۶ صبح باید حرکت کنم و تا حدود ۵ عصر در خانه نیستم اما تمرینات را طوری برنامه ریزی کرده‌ام که مطابق ساعات خودم باشد.

مدیتیشن کوتاهی در آخر شب داشتم.

بررسی و نتیجه

هر گامی که بر می‌داریم ما را به هدفمان نزدیکتر می‌کند. اصلا مهم نیست که قله چقدر بالاست تا وقتی که ما به جلوی خود نگاه می‌کنیم و گام بر می‌داریم. همه چیز از یک گام کوچک آغاز خواهد شد. و گام بعدی و بعدی و بعدی و بعدی … ناگهان می‌بینم که مسافتی را طی کرده‌ایم که روزی آرزویمان بوده است.

هیچوقت از بزرگ بودن چیزی نترس، در حقیقت اگر بزرگ نخواهی، کوچک خواهی ماند. برای رسیدن به بزرگی باید آن را شکست و قطعه قطعه آن را طی کرد تا به بزرگی رسید.

روز خوبی را سپری کردم اما حس خوبی ندارم، این بخاطر درجا زدن در کار دیگری است که تقریبا گره خوده است. از طرفی می‌توانستم حس بدی داشته باشم اما با انجام تمرینات ورزشی و رعایت رژیم، همچنین تمرکز و مدیتیشن یا همان ذن، باعث شد تا روز خوبی را سپری کنم و حس خوبی که منتقل کرد، حس بد مشکلات روزانه و کار را برطرف کرد. این یکی از اثرات جانبی این پروژه است که واقعا بسی موجب خرسندی و انرژی است.

گزارش روز سیزدهم (۱۷ خرداد ۹۷)

روز دوازدهم هم به سر آمد. روز سبکی بود و ورزش‌های سبکی داشتم به تعداد بسیار کمتر در حد گرم نگه داشتن و تمرین، یعنی همان حداقل‌ها.

رژیم کاهش وزن بدون ورزش مفید نیست، زیرا به سرعت باز خواهد گشتو همانطور که ممکن است به سرعت کاهش وزن داشته باشم. ورزش‌ هم به تنهایی لاغری نمی‌آورد بلکه تغذیه صحیح است که چربی‌های اضافی را آب خواهد کرد.

خوشبختانه به هدف اصلی که سلامتی است نزدیکم و آرامش هم در پی آن می‌آید فقط با اندک قدمی دورتر. تنها چالشی که خواهم داشت تناسب اندام دلخواه است که نسبت به آن دوی دیگر زمان‌بر است و تحت هیچ شرایطی علاقه‌ای به میانبرهای مضر ندارم. مطمئنا هیچ راهی بهتر از راه مستقیم نیست.

تغذیه بسیار خوبی داشتم، تنها برنج استفاده شده در دلمه‌ی فلفلی خوشمزه‌ای بود که در غروب خوردم، صبح با تخم مرغ و نان جو آغاز شد. همچنین سحر با نان جو و یک کاسه کوچک خورشت حسابی از خودم پذیرایی کردم. از تغذیه امروز خودم بسیار راضی‌ام.

بررسی و نتیجه

ورزش‌ها بصورت حداقلی انجام شد تا آمادگی حفظ شود گرچه روز استراحت بود و من تا نیمه روز فراموش کرده بودم که روز استراحت است. تمرین ذن بصورت پخش در طی روز انجام شد و چه آرامشی بهتر که قبل از استراحت کردن به دست آید.

فردا کمی از استراحت بیرون خواهم آمد و از پس فردا مطابق برنامه کمی بیشتر به تغذیه برای سلامتی و کمی بیشتر به تمرینات آرامش بخش خواهم رسید.

تغذیه هربار بهتر خواهد شد و در انتها تقریبا عاری از مضرات معمول خواهد بود و به این رژیم سلامتی ادامه خواهم داد.

گزارش روز دوازدهم (۱۶ خرداد ۹۷)

روز دوازدهم و یکی از روزهای جالب این دوره. امروز از یک روز افتاده به یکی از بهترین روزها تبدیل شد. یکی از بهترین روزهای این دوره. در حالی که بیشتر وقت من به نشستن پای کامپیوتر و طراحی سازه گذشت و همچنان این سازه‌ی عجیب و غریب به فرجامی نرسید وقت من را نیز کاملا گرفت. از طرفی دیگر مهمان، بله مهمان‌های عزیزی که باید وقت را به آن‌ها اختصاص می‌دادم. اینگونه شد که من فقط مطالعه درباره بارگذاری‌های خاص و طراحی سازه داشتم. دیگر وقت من هم به میهمانی گذشت.

همه‌ی این‌ها بهانه بود تا دست بکشم و امروز را کمی به استراحت بپردازم، چه چیزی می‌توانست شیرین‌تر از اهمالکاری باشد؟ آن‌هم اهمال‌کاریی که سالها قبل استادش بودم با دان ده!

دیگر آخر شب بود و یک روز چیزی نیست‌ها، امروز را بیخیال دیروز خوب کار کردی، خسته‌ای خوب نیست این‌همه یکباره، این چه مدلی است؟ تو باید به شکمت هم برسی (البته به این یکی خیر نگفتم فقط تغدیه‌ام را کنترل کردم:) ) و انواع بهانه‌ها…

می‌توانستم قید ورزش را بزنم، قید لاغری و قید رژیم و کاهش وزنی را که برایش زحمت کشیده‌ام، حتی برای یک روز! مگر یک روز چه می‌شد؟

اما با همه‌ی خستگی، همه‌ی افکار منفی و همه مشکلات و بهانه‌ها دست به کار شدم، هندزفری درگوش‌ها و آهنگ را پلی کردم اولین آهنگ هم از گروه اسکورپینز بود (the good dies young) و چقدر زیبا شروع شد. ناگهان به خود آمدم و نه تنها تمرینات و ورزش را تمام کرده بودم بلکه مدیتیشن را نیز بیشتر انجام داده بودم!

هرکسی ممکن است سبک خاصی از موسیقی را بیشتر دوست داشته باشد و من با پلی شدن آهنگی از سبک مورد علاقه‌‌ام انرژی را بدست آوردم. بله موسیقی معجزه می‌کند.

باید تمرین می‌کردم بقول همان آهنگ نخست شاید فردایی نباشد…

the good dies young

there might be no tomorrow

واقعا شاید فردایی نباشد پس چرا به دنبال آرزوهایمان اهدافمان و برنامه‌هایمان نرویم، چرا اهمال کنیم؟ چرا تنبلی دایمی؟

اینگونه شد که از یک روز خسته کننده و بی انرژی یک پایان خوش و جالب برای خودم ساختم.

بررسی و نتیجه

تسلیم نشدن امروز به من دوباره که نه بلکه چندباره نشان داد که کافیست تا گام نخست را برداریم، از آغاز کردن نترسیم، هر روز و هر لحظه‌ی ما فرصتیست که ما باید آغازگرش باشیم. حال این آغاز نخست یک کار باشد یا آغازی در ادامه کاری دگر.

خوشحالم که توانستم و باز یادآوری شد که موسیقی معجزه می‌کند و چه جالب که مرا امروز به یاد کلاس سلفژ انداخت و چه خاطراتی که داشتم.

باید باز آغاز کرد و من می‌توانم. خوشبختانه این مشکل را می‌توانم به راحتی در سختترین شرایط حل کنم.

فردا روزی دیگر و آغازی نو و خورشیدی درخشان تر خواهد بود.

حتی از نوشته‌هایم معلوم است که از امروز راضی هستم. امیدوارم تمام روزهایم و تمام روزهای دیگران و همه‌ی کسانی که این دست نوشته‌ها را می‌خوانند با این حس امروز گره خورده باشد و رضایت را در وجودشان احساس کنند.